Na morzu obserwujemy czasem bardzo niebezpieczne sztormy. Na przykład taki, jaki został przedstawiony na pięknym obrazie Andriesa van Eertvelta, który możecie podziwiać wyżej. Ale sztorm to nie jedyne zjawisko związane z wodą, jakiego powinniśmy się obawiać.
Nie martwcie się – dzisiaj zajrzymy pod powierzchnię, ale statek Kapitana Hacka nie zatonie 😉
Agencja Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) opublikowała raport na temat ekosystemu kabli podmorskich, w którym zwróciła uwagę na najważniejsze wyzwania związane z cyberbezpieczeństwem.
Czym są kable podmorskie?
Ponad 97% światowego ruchu internetowego przechodzi w pewnym momencie przez kable podmorskie. Są one istotnym elementem globalnej infrastruktury internetowej, a ich ochrona przed cyberatakami, atakami fizycznymi i innymi zagrożeniami ma kluczowe znaczenie.
Na całym świecie istnieje około 400 takich kabli, łączących wyspy, kraje, regiony i kontynenty. Wykorzystują one technologię światłowodową, przesyłając dane komunikacji elektronicznej z prędkością światła. Na lądzie znajdziemy je w stacjach, które najczęściej znajdują się na plażach lub w portach. Tam łączą się z lądową siecią szkieletową Internetu, czyli kablami podziemnymi. Powyższa mapka prezentuje jedynie część kabli. Całość można prześledzić na tej stronie.
Jakie są wyzwania?
Wraz z rosnącą zależnością od Internetu i zwiększającą się ilością przesyłanych danych incydenty związane z kablami podmorskimi mogą coraz częściej powodować przerwy i zakłócenia. Stacje lądowe kabli, a także obszary podmorskie, w których wiele kabli znajduje się blisko siebie, są uważane za słabe punkty.
Międzynarodowy Komitet Ochrony Kabli w swoim raporcie z 2022 r. stwierdził, że większość incydentów związanych z kablami podmorskimi jest przypadkowa, na przykład z powodu kotwiczenia statków lub przez połowy. Niektóre problemy są wywołane zjawiskami naturalnymi, takimi jak podwodne trzęsienia ziemi. W rzadkich przypadkach za incydenty odpowiedzialne są awarie systemu.
Należy również wziąć pod uwagę złośliwe działania, takie jak ataki sabotażowe i szpiegostwo. Skoordynowany atak na wiele kabli jednocześnie w szczególności może spowodować znaczne zakłócenia łączności internetowej. Naprawa kabli podmorskich jest skomplikowana, zajmuje dużo czasu i wymaga wysoce wyspecjalizowanych statków do naprawy kabli, których jest tylko kilka na świecie. Mimo że podsłuchiwanie kabli na dnie morskim jest uważane za mało prawdopodobne, dostęp do danych komunikacyjnych w stacjach lądowych kabli jest możliwy i należy go traktować jako poważne zagrożenie.
Kluczowe zagrożenia
Awarie systemu – sytuacje, w których kabel podmorski pęka sam z siebie, nie są powszechne. Średnio notowane są 23 awarie w 25-letnim okresie eksploatacji systemu.
Przypadki – niezamierzone uszkodzenia w wyniku połowów lub kotwiczenia były dotychczas przyczyną większości incydentów związanych z kablami podmorskimi.
Zjawiska naturalne – podmorskie trzęsienia ziemi lub osunięcia ziemi, mogą mieć znaczący wpływ, zwłaszcza w miejscach, w których występuje duża koncentracja kabli.
Chokepoints – czyli miejsca, gdzie wiele kabli jest zainstalowanych blisko siebie, są pojedynczymi punktami awarii, a jeden atak fizyczny może nadwyrężyć zdolność naprawy kabli.
Ataki fizyczne i cyberataki – jest to duże zagrożenie dla kabli podmorskich, punktów lądowania, jak i technologii informacyjno-komunikacyjnych w punktach lądowania.
Ataki na statki remontowe – należy również rozważyć złośliwe działania przeciwko statkom remontowym. W całej Unii Europejskiej funkcjonują tylko dwa statki kablowe, a jeden w Wielkiej Brytanii. Statki i magazyny są podatne na całe spektrum broni używanej na lądzie i przeciwko statkom morskim.
Brakuje informacji na temat odporności, redundancji i przepustowości kabli podmorskich i potrzebna jest dalsza analiza. Komisja Europejska rozpoczęła niedawno specjalne badanie w tym zakresie.
Więcej informacji na ten temat możecie pozyskać z raportu ENISA.
Zachęcamy również do zapoznania się z naszym artykułem dotyczącym wykorzystywania kabli Ethernet do ataków hakerskich.