Rzadko mamy okazję pisać o konkretnych osobach, być może poniższy artykuł będzie rozpoczęciem cyklu o influencerach, którzy wpłynęły na świat bezpieczeństwa informatycznego? Niemniej dzisiaj prezentujemy postać, od której taki cykl powinniśmy zacząć. Zgodziłby się z nami sam bohater artykułu. Jego ego zawsze szybowało w stratosferze.
Kevin Mitnick jest postacią obecną w popkulturze. Znany jako „najsłynniejszy haker w historii”. Swoją sławę zawdzięcza głównie temu, że w latach 90-tych był jedną z najbardziej poszukiwanych osób przez FBI. Za swoje włamania został kilkukrotnie skazany i w więzieniu spędził sporo czasu.
Dokonał kilku dużych włamań i siał postrach wśród korporacji i instytucji przetrzymujących wrażliwe dane. Jednak mało kto wie (chyba, że czytał jego książki), że Kevin nie był najzdolniejszym technicznie włamywaczem. Swój sukces zawdzięcza przede wszystkim „inżynierii społecznej” i manipulacji, które pomagały mu w wyciąganiu od ludzi informacji i danych dostępowych do systemów.
Kevin napisał kilka książek przekazując w nich swoją wiedzę oraz opowiadając o doświadczeniach. W książce „Duch w sieci” przedstawił nawet swój życiorys i genezę swojej nietypowej pasji.
Urodził się 6 sierpnia 1963 w Kalifornii, a dorastał w Los Angeles, w biednej rodzinie. Mama spędzała większość czasu poza domem, próbując zarobić na utrzymanie. Ojczym za to, nie przejmował się zbytnio przybranym synem. Kevin musiał szybko stać się samodzielny i wziąć los we własne ręce. Jako młody nastolatek zabijał czas podróżując miejskimi autobusami i zwiedzając odległe rejony Los Angeles. Ten rodzaj rozrywki miał jednak jedną zasadniczą wadę – był za drogi. Ceny biletów komunikacji miejskiej przekraczały wtedy wartość dniówki prac dorywczych. Dla Kevina były więc nieosiągalne.
Wtedy najprawdopodobniej po raz pierwszy odkrył, jak oszukać system. Zauważył, że układ otworów na kasowanych biletach oznaczał konkretny dzień, godzinę i linię autobusową. Kevin zaprzyjaźnił się więc z jednym z kierowców, a ten zdradził mu, gdzie można zdobyć kasowniki do biletów. Do darmowej podróży Kevin potrzebował jeszcze jednego elementu – czystych blankietów biletowych, które bez skasowania przez kierowcę były bezwartościowe. Obserwowanie kończących kursy kierowców rozwiązało i ten problem – częściowo zużyte bloczki biletowe lądowały w koszach na śmieci w zajezdniach autobusów. Kevin miał już wszystko, by jeździć za darmo.
W szkole średniej Kevin Mitnick poznał kolegę interesującego się „phreakingiem”. Polegał on na włamywaniu się do sieci telefonicznej przy zastosowaniu wiedzy zarezerwowanej w teorii dla pracowników firm telekomunikacyjnych. Przyłącza się do grupy, nazywanej od przydomku założyciela gangiem Roscoe. Działania Kevina ograniczały się wówczas głównie do zabawy w zdobywanie informacji o abonentach lub wykonywania długich rozmów obciążających konto nieznanej firmy. Bardzo często pomocne okazywały się rozmowy z pracownikami firm telekomunikacyjnych, którzy myśleli, że rozmawiają ze swoimi kolegami po fachu. Inną rozrywką było robienie dowcipów polegających na przekierowaniu telefonów publicznych – osoba podnosząca słuchawkę np. w swoim mieszkaniu słyszała wówczas komunikat o konieczności wrzucenia monety. Wiedza zdobyta wówczas miała – jak sam zauważył – wyznaczyć jego życiową drogę na następne kilkanaście lat. Gang Roscoe cieszył się wówczas pewnym rozgłosem; poświecono mu m.in. artykuł w czasopiśmie “US Weekly”.
W grudniu 1980 roku w miesiącu, kiedy został zastrzelony John Lennon, Kevin dokonuje pierwszego poważnego włamania, w efekcie którego zdobywa dane dużej firmy leasingowej. Rok później wraz ze wspólnikiem włamuje się do sieci Pacific Bell, uzyskując dostęp do poufnych dokumentów. Po ukończeniu szkoły średniej zaliczył pierwszą odsiadkę – trzy miesiące w poprawczaku za włamanie do Pacific Bell. Od tego momentu konflikty z prawem miały stać się dla niego codziennością.
W 1983 roku Madonna wydała swój pierwszy album, a Kevin uzyskuje nieautoryzowany dostęp do ARPANET-u, co kosztuje go kolejne pół roku za kratami. Opuszczając więzienne mury, postanawia zemścić się na swoich oskarżycielach i sędziach. Rewanżuje się zmianami informacji kredytowych w systemach bankowych. Ponieważ nie chce żyć z piętnem skazańca, czyści swoją kartotekę policyjną.
W 1985 roku nie tylko rozpoczęła się kariera niezapomnianego zespołu Modern Talking, ale również Kevin rozpoczyna studia w Computer Learning Center w Los Angeles. Po kilku miesiącach administrator szkolnej sieci odkrywa, że student Mitnick dysponuje pełnymi prawami administratora. Wywołuje to w szkole zrozumiały popłoch, a ponieważ nikt nie potrafił zaradzić temu problemowi, Kevin dostaje propozycję nie do odrzucenia. W ramach pracy zaliczeniowej ma poprawić bezpieczeństwo w lokalnej sieci. Alternatywą jest zawieszenie w prawach studenta. Decyzja o kontynuowaniu nauki okazuje się szczęśliwa –nie tylko zdobywa wykształcenie, ale poznaje również swoją przyszłą żonę.
Choć Kevin wykazywał wielki talent w kwestiach technicznych, pociągało go coś innego – jak za pomocą manipulacji i perswazji można skłonić innych do ujawniania informacji. Zdolności nie zdobyły jednak uznania wymiaru sprawiedliwości.
Czasy się zmieniają w radiu zmienia się muzyka, ale nie zmieniają się nawyki. W 1987 roku powstała Nirvana natomiast bohater naszego artykułu za kradzież kodu źródłowego systemu operacyjnego dostaje 36 miesięcy nadzoru kuratora. Popełnione razem z Lennym DiCicco kolejne włamanie do Digital Equipment Corporatin ma na celu zdobycie kodu źródłowego systemu VMS. Recydywa powoduje, że zostaje uznany za nałogowca, beznadziejnie uzależnionego od komputerów.
Na półtora roku trafił do więzienia, w którym zaaplikowano mu program odwykowy, taki jak dla narkomanów. Traktowany jak bandyta, Mitnick zostaje pozbawiony dostępu do wszelkich urządzeń elektronicznych. Czarę goryczy przelało notoryczne zamykanie w karcerze (Kevin spędził tam 8 miesięcy) i bezprawna odmowa zwolnienia za kaucją.
Po opuszczeniu więzienia zaczynają się kolejne problemy. Rozgoryczenie traktowaniem za kratami, problemy osobiste, śmierć przyrodniego brata, jak również kłopoty z pracodawcami (zwalniali go, gdy tylko ujawniał swoją przeszłość) sprawiły, że szansą na w miarę normalne życie było zdobycie nowej tożsamości. Kevin nie miał już nic do stracenia. Złamał warunki, na których wyszedł z więzienia i… zniknął.
Największym problemem okazały się wcześniejsze włamania. Ujawnienie nowych faktów i współpraca byłego wspólnika – Lenny’ego DiCicco z FBI — sprawiały, że wpadka oznaczała dla niego gwarantowany powrót za kraty. Praca pod przybranym nazwiskiem, nieustanne zmiany miejsca pobytu i ciągła presja ze strony szukającej go policji stały się dla niego codziennością. Na domiar złego haker naraził się ekspertowi od bezpieczeństwa, Tsutomu Shimomurze, włamując się do jego komputera. Połączone wysiłki Shimomury i policji doprowadzają – w 1995 roku – do schwytania Mitnicka. Kevin ma przy sobie dane dostępowe do ogromnej ilości kart kredytowych oraz informacje pozwalające na włamania do różnych systemów.
Haker, któremu według szacunków prawników groziło nawet 200 lat więzienia, zostaje ostatecznie skazany na niecałe 4 lata. Podobnie jak poprzednio nie ma dostępu do żadnych urządzeń elektronicznych. Zabroniono mu nawet korzystać z walkmana. Ominął go więc taki muzyczny kąsek jak pierwszy album Beckstreetboys-ów.
Choć Kevin został skazany, wizerunkowo odniósł ogromny sukces – wśród zarzutów nie pojawiła się żadna wzmianka o czerpaniu korzyści z włamań. Legenda uczciwego hakera, walczącego z korporacjami i opresyjnym państwem, zaczyna rosnąć w siłę.
Kevin opuszcza więzienie w 2000 roku, ogranicza go jednak zakaz korzystania z komputerów i telefonów komórkowych, obowiązujący aż do 2003 roku. 21 stycznia w transmitowanym przez Tech TV programie na żywo Kevin ponownie siada przed podłączonym do Sieci komputerem. Dzięki zdobytemu rozgłosowi nie musi już martwić się o pracę. Po wyjściu z więzienia został zasypany ofertami firm gotowych zatrudnić Legendę.
Mitnick przeszedł długą i najeżoną problemami drogę. W latach 80. byłym skazańcem, którego należy się obawiać, dzisiaj jest podziwianym ekspertem od bezpieczeństwa. Wykorzystując ten wizerunek, Kevin założył firmę zajmującą się doradztwem i audytem. Rozpoczyna również pisanie książek. Wydana w 2002 roku „Sztuka podstępu”, koncentrująca się na socjotechnice stosowanej przy włamaniach, z miejsca staje się bestsellerem. Podobny sukces osiąga wydana 3 lata później „Sztuka infiltracji”. Co więcej, jego byli przeciwnicy wydają własne książki, opisujące, w jaki sposób ścigali Kevina i jak udało się go schwytać. Historia legendarnego hakera to również podstawa kilku filmów. Tak właśnie Kevin staje się gwiazdą popkultury.